Jeden z najbardziej znanych astronomów na świecie urodził się ponad 500 lat temu, 19 lutego 1473 roku w Toruniu. Nie bez powodu mówi się o nim, że „wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię”, ponieważ to właśnie on jest autorem teorii heliocentrycznej, która głosi, iż to Słońce jest w centrum naszej galaktyki. Ale nim świat poznał się na jego ogromnym geniuszu i on musiał przebrnąć przez studia, egzaminy, no i życie studenckie. Mimo, że z tego okresu nie zachowało się wiele informacji, bez trudu można stwierdzić, że Mikołaj Kopernik czerpał przyjemność z nauki, a wiedzy chciał posiąść jak najwięcej.
Ród Mikołaja Kopernika pochodzi z małej osady śląskiej. Do dnia dzisiejszego istnieje wieś i parafia Koperniki, która jest położona w województwie opolskim koło Nysy. Jej patronem był św. Mikołaj, stąd, wiele jej mieszkańców nosiło jego imię, w tym sam Kopernik i jego ojciec – znany kupiec i finansista. Chciał on dla syna wielkiej kariery, ponieważ wysokie stanowisko zapewniłoby mu nie tylko godne życie, ale i szacunek. Tak więc, Mikołaj w wieku 19 lat rozpoczął naukę na Akademii Krakowskiej, która już wtedy była szanowana i doceniana w całej Europie. Ale jak studia w innym mieście, to i trzeba gdzieś mieszkać! Domniemania są takie, że młody Mikołaj wynajmował stancję u Piotra Wapowskiego, który był przyjacielem wuja-biskupa Kopernika.
Nie tylko gwiazdy
Mikołaj interesował się wieloma naukami – matematyką, filozofią, a nawet rysunkiem i malarstwem. Ale jego sercu najbardziej przypadło „gwiaździarstwo”, gdyż tak kiedyś mówiono na astronomię. Zapisał się również na kurs „Siedmiu Sztuk Wyzwolonych”, po którego ukończeniu student był uprawniony do studiów na wybranym przez siebie fakultecie (do wyboru była medycyna, prawo i teologia, aczkolwiek zgodę na naukę tego ostatniego Akademia zyskała później, stając się tym samym Uniwersytetem).
Oprócz aktywnego uczestniczenia w nauce, Mikołaj udzielał się w pozauniwersyteckim ruchu literackim i sympozjach Humanistów. Był uczniem Wojciecha z Brudzewa, który w tamtym czasie był najsłynniejszym astronomem, a także pierwszą osobą, która otworzyła szkołę astronomiczną, gdzie do nauki używano trójwymiarowych modeli. Pasja Mikołaja do astronomii rosła każdego dnia, a dokształcał się oglądając krakowskie niebo, gdzie mógł być świadkiem wielu zjawisk, które się na nim rozgrywały. Prawdopodobnie już na studiach Mikołaj dostrzegł błędy w teorii stworzonej przez Ptolemeusza (która głosiła, że Ziemia znajduję się w centrum, a to Słońce i inne planety krążą wokół niej). Była ona ogólnie akceptowalna przez Kościół, co stanowiło kolejną przeszkodę, aby swoje odkrycie Kopernik mógł ujawnić światu.
Wybitny astronom kształcił się w Krakowie cztery lata. Do dnia dzisiejszego można oglądać jego wpis do albumu studentów – „Album Studiosorum: Nicolaus Nicolai de Thuronia”, Mikołaj, syn Mikołaja z Torunia. Obok widnieje notatka „solvit totem”, która oznacza, że wpłacił całe wpisowe, na tamte czasy wynoszące ćwierć grzywny. Cała zawierała 200 g srebra i dzieliła się na 240 denarów. Po zakończeniu nauki uzyskał tytuł Baccalaureat, ale ani myślał zaprzestać dalszego kształcenia.
Kierunek – Włochy!
Jako kolejny cel obrał sobie Włochy, a z tego powodu, że tam znajdowały się dzieła, które mogłyby poszerzyć jego wiedzę.W Bolonii, z woli wuja, zaczął studiować prawo. Tam też nawiązał współpracę z znanym astronomem – Domenicem Navaro, któremu wyznał, co zaobserwował przez te lata, a swoje przemyślenia poparł obliczeniami matematycznymi. Po studiach prawniczych kształcił się dalej, w kierunku medycznym, ale zmienił miejsce zamieszkania na Padwę. I to miejsce wybrał ze względu na swe zainteresowanie astronomią, ponieważ teksty dostępne w Bolonii nie zaspokoiły jego wiedzy. Trwało to kolejne trzy lata. Kopernik skończył naukę otrzymując doktorat prawa i licencjat na praktykę lekarską. Wrócił do Polski, gdzie oprócz zdobytych tytułów miał już opracowaną teorię heliocentryczną, ale nim ją ujawni, jeszcze przez długi czas będzie nad nią pracował, dokonywał doświadczeń i obliczeń.